Prawie całkowicie się zgodzę. Sceny z szybą i końcowa rzeczywiście wymiatają.
Podobało mi się także dość odważne użycie piosenki na początku filmu i powrót do klasycznej ścieżki dźwiękowej z pierwszych części serii, czego bardzo mocno brakowało mi w poprzedniej odsłonie "Halloween".
Duży plus za zakończenie - przypuszczam, że niemal każdy, kto oglądał "... H20" sądził, że po scenie, gdy Michael wypadł z balkonu na stół po zejściu Laurie na dół ciała już nie będzie. Tymczasem niespodzianka!, Michael dalej leży a Laurie porywa samochód i dobija swojego braciszka... Trzeba przyznać, że było to wyjątkowo nieszablonowe i wymykające się spod schematu klasycznego slashera (ten "schemat" obserwować można np. przy nieskończonej ilości śmierci Jasona Voorheesa w "Piątku 13.", którego nikt nigdy nie raczył porządnie dobić, ba, niektórzy pokusili się o odkopanie go...).
Dobrze, że w tej części pojawili się nastolatkowie, bo oprócz małej Jamie w 4. części z każdą odsłoną obserwowaliśmy tylko dorosłych bohaterów wraz ze starzejącym się Donaldem Pleasancem na czele (co w żaden sposób nie umniejsza jego kunsztu aktorskiego!). Wstęp rzeczywiście dość długi, ale mnie osobiście nie znudził: przeciwnie, bardzo miło obserwowało mi się życie dorosłej już Laurie, w tym pierwsze podrygi aktorskie Josha Harnetta.
Uważam, że zalet można wymienić naprawdę sporo i choć staram się unikać tego określenia, to "dziwi mnie tak niska średnia". Wg mnie to rzeczywiście jedna z najbardziej udanych odsłon, choć w moim osobistym rankingu na pierwszym miejscu plasuje się część druga serii :))

Uwielbiam tę serię (pomimo mniej udanych części) ;)

Najlepsze w historii? Chyba mało filmów w życiu widziałeś.